به نقل از «مهر»

شور نوجوانی در روزهای پر تلاطم ۵۷/معلمانی که درس مبارزه می دادند

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۳۹۸۹

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: ۴۴ سال از روزهای پیروزی انقلاب می‌گذرد اما وقتی خاطرات آن روزها را می‌شنویم گویی برای امروز ما نیز آموزه‌های فراوانی دارد. درس‌هایی از جنس اخلاص، وفاداری و دین خواهی که نه فقط از ریش سپیدان بلکه از نوجوانان و دانش آموزان برای ما به یادگار مانده است.

غلامرضا رخشانی متولد سال ۱۳۴۳ در دوران انقلاب روزهای نوجوانی خود را سپری کرده است و خاطرات شیرینی از مبارزات نوجوان و دانش آموزان آن دوران با راهنمایی معلمان انقلابی دارد که شنیدنش خالی از لطف نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بزرگواری که بعد از انقلاب نیز در عرصه دفاع مقدس جانفشانی کرد و امروز نامش در زمره آزادگان به ثبت رسیده است.

غلامرضا رخشانی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: سال ۵۷ سال پیروزی انقلاب من دانش آموز اول دبیرستان «شهرستانی» بیرجند یا همین دبیرستان طالقانی فعلی بودم.

آزاده دوران دفاع مقدس و فعال فرهنگی در بیرجند با بیان اینکه شور انقلاب در بیرجند بیشتر از حدود مهرماه ۵۷ شدت گرفت، بیان کرد: یکی از مکان‌هایی که از آنجا برای برنامه‌های اعتراضی و تظاهرات برنامه‌ریزی می‌شد، مدارس و به ویژه دبیرستان‌ها بود.

معلمان پیشگامان انقلاب در بیرجند

رخشانی ادامه داد: در ابتدا آشنایی چندانی با مسائل انقلاب نداشتیم ولی معلمان بزرگواری چون حاج آقای سلطانی، آقای شریعتی معلم علم شیمی) و آقای احمدی (معلم جبر و حساب) در این زمینه مطالبی می‌گفتند و راهنمایی‌های داشتند.

وی با تأکید بر اینکه انقلاب در بیرجند از مدارس و با معلمان شروع شد، افزود: البته مساجدی چون مسجد ته ده، مسجد آیتی و …نیز در فعالیت‌های انقلابی نقش مهمی داشتند.

فعال فرهنگی در خراسان جنوبی با بیان اینکه در ابتدای فعالیت‌های انقلابی تظاهراتی در بیرون مدرسه و خیابان‌ها و کوچه‌ها نداشتیم، گفت: در ابتدا به ما می‌گفتند به عنوان مثال برای اعتراض فلان ساعت به کلاس نروید.

رخشانی با بیان اینکه مدیر دبیرستان ما آن زمان جناب آقای صباغ اظهار کرد: ایشان بسیار انسان شریف و برجسته‌ای بودند ولی چون مدیر مدرسه بودند نمی‌خواستند ساعات کلاس آموزشی تعطیل شود.

چرایی انقلاب مردم

وی در پاسخ به این سوال که معلمان انقلابی چه چیزهایی را به عنوان نقاط ضعف رژیم پهلوی مطرح می‌کردند، گفت: بیشترین بحثی که آن موقع و در بین جوانان و نوجوانان مطرح می‌شد فساد رژیم و از بین رفتن معنویات و تعالیم دینی بود.

آزاده و رزمنده دوران دفاع مقدس بیان کرد: احساس مردم بر این بود که اگر با همین روش پیش برود هیچ نشانی از دین و اسلام باقی نمی‌ماند و حتی وزارت آموزش و پرورش را فردی به نام فرخ رو پارسا که یک بهایی بود را به دست گرفته است.

رخشانی ادامه داد: از طرف دیگر رهبری نهضت را نیز امام (ره) به عنوان یک مرجع تقلید و سید جلیل القدری بر عهده داشت که مردم برای همه این موارد احترام و قداست خاصی برخوردار بودند.

شعارهای دانش آموزان و پاره آجرهای چماق داران

وی با اشاره به اینکه کم کم تظاهرات به بیرون و خیابان‌ها کشیده شد، افزود: خاطرم هست در یک روز شیفت عصر و طبقه بالای مدرسه بودیم و درس اجتماعی داشتیم که برخی از چماق داران طرفداران شاه با شعار جاوید شاه در خیابان حرکت می‌کردند که جلوی مدرسه ما از ماشین ارتشی پیاده و به سمت دبیرستان ما آمدند. (چون شنیده بودند مدرسه ما فعالیت انقلابی دارد)

فعال فرهنگی در خراسان جنوبی گفت: بچه‌های انقلابی سال آخر دبیرستان ما نیز شروع به شعار دادند کردند و چماق داران نیز سنگ و پاره آجر به شیشه‌های مدرسه پرتاب می‌کردند ولی کم کم هیاهوها از بین رفت و نتوانستند وارد مدرسه شوند.

رخشانی با بیان اینکه بزرگترین تظاهرات در شهر بیرجند در ۲۸ صفر سال ۱۳۵۷ یعنی روز هفتم بهمن روز شهادت شهید سندروس و شهید سورگی بود، اظهار کرد: تظاهرات بزرگی بود و گویی تمام مردم بیرجند به تظاهرات آمده بودند.

روزی که اَشهدم را خواندم

وی بیان کرد: خاطرم هست مردم به جلوی ژاندارمری (خیابان شهدای فعلی) که رسیدند شعارهایشان کوبنده‌تر شد و ناگهان گلوله‌ای شلیک و صدای رگبار نیز بعد به گوش رسید که در این موقع هر کس به سمتی فرار می‌کرد.

آزاده دوران دفاع مقدس با بیان اینکه من هم به سختی خودم را به کناری کشاندم و اَشهَدم را خواندم اما با باز شدن فضا به سمت خیابان حکیم نزاری رفتم، گفت: در آن موقع متوجه شهادت کسی نشدم ولی بعد فهمیدم که علی سندروس یکی از دانش آموزان بیرجندی به شهادت رسیده است و یکی از هم محله‌ای‌های ما به نام حسین قهوه چی نیز مجروح شده بود.

رخشانی افزود: فردای آن روز در یکی از روزنامه‌ها که به نظر روزنامه خراسان نام داشت نوشته بودند که در تظاهرات دیروز بیرجند حسین قهوه چی مجروح و علی سندروس به شهادت رسیده است (البته در آن موقع از لفظ کشته شد استفاده می‌کردند و در روز هفتم بهمن جوان دیگری به نام محمود سورگی نیز به شهادت رسید)

وی گفت: خاطره دیگری که دارم نیز این است که چند روز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی چند نفر وارد مغازه‌ای شده و وسایلش را از بین برده بودند و شایعه بود که مغازه دار از شاه دوستان است و همان روز نیز عده‌ای از چماق داران طرفدار شاه نیز شیشه‌های مغازه آقای ابطحی که از انقلابیون بودند را شکسته و تخریب کرده بودند.

نوجوانان بیرجندی مجسمه شوکت الملک را پایین کشیدند

رخشانی با اشاره به یکی دیگر از خاطرات دوران انقلاب اظهار کرد: در بیمارستان «عَلَم» بیمارستان امام رضا (ع) فعلی واقع در خیابان کِشمان یا همان طالقانی فعلی مجسمه شوکت الملک پدر عَلَم نصب بود و بعد از ظهر یکی از روزهایی که حکومت نظامی بود ما بچه‌های دبیرستان جمعیتی تشکیل داده و و تصمیم گرفتیم مجسمه را از داخل بیمارستان برداریم.

وی گفت: در ابتدا رییس بیمارستان مانع کار ما شد و گفت در بیمارستان نباید سر و صدایی شود ولی بچه‌ها با آرامش و بدون سر و صدا داخل بیمارستان رفته و مجسمه را برداشتند.

فعال فرهنگی خراسان جنوبی یادآور شد: روز ۲۲ بهمن و پیروزی انقلاب را با نشانه‌هایی چون پخش نقل و شیرینی و صحبت‌های حجت الاسلام محلاتی که از رادیو پخش می‌شد و می‌گفت «این صدای انقلاب ملت ایران است» به یاد دارم.

رخشانی گفت: این روزها در عرصه مدیریتی و …مشکلاتی در کشور داریم که زمینه گلایه مردم را فراهم کرده است اما باور قلبی من این است اگر با همان ایثارگری‌ها و اخلاص‌های دوران انقلاب و پس از آن دفاع مقدس مسیر کشور را پیش ببریم مردم همواره پای کار خواهند بود.

گفتنی است خاطرات آزاده غلامرضا رخشانی از تولد تا پایان دوران اسارت در کتابی به نام «زیر نور مهتاب» توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است.

کد خبر 6013512

منبع: مهر

کلیدواژه: انقلاب اسلامی ایران دهه فجر بیرجند دهه فجر بارش برف بوشهر انقلاب اسلامی ایران کرمانشاه ایلام انتخابات مجلس شورای اسلامی تبریز اردبیل مشهد خطبه های نماز جمعه انتخابات مجلس 1402 سنندج پیروزی انقلاب فعال فرهنگی دانش آموزان چماق داران دفاع مقدس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۳۹۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم نیست

به گزارش قدس آنلاین،  اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی در خانه هنرمندان برگزار شد.

سید حمید امامی مدیر بادبوم به جمع هنروران نوجوان حاضر در جشن اشاره کرد و گفت: ما در این جمع قرار بود یک دورهمی ساده داشته باشیم اما کار گسترده شد و بخاطر محدودیت‌ فضا نصف بچه‌هایی که قرار بود دعوت شوند، دعوت نشدند و انشالله دورهمی بعدی در ورزشگاه آزادی باشد.

موضوعات «آسمون» را مطابق با نوجوانان انتخاب کنیم

او به آغاز فعالیت بادبون در سال ۹۳_۱۳۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم بخاطر اینکه این‌ سال‌ها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.

دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و ادامه داد: امروز آغاز رسمی جشنواره آسمون است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوای برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال است که جوایز بسیار ارزشمندی دارد و که آغاز رسمی آن با شماهایی است که در این مدت با ما بودند.

امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزئیات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است،  تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده‌ خودشان را شکل بدهند.

 برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید

سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در سخنانی نوجوانی را بهترین دوره زندگی هر فرد دانست و افزود: باید برای دوره نوجوانی به‌شدت تلاش کرد و اشتباه اینجا جایز است و حتما در بزرگسالی می‌توان از اندوخته‌های آن استفاد کرد.

او از تکرار تجربه در نوجوانی به‌عنوان یک توصیه یاد کرد و تاکید کرد: در نوجوانی باید بسیار تجربه کرد؛ این دوره فرصتی برای آزمون و خطاست و هیچ اشکالی ندارد و خطا کرد چراکه این تجارب مواد خام آینده خواهند شد تا از آن‌ها استفاده مفید کرد.

این فیلمساز در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. به بچه‌هایی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، توصیه می‌کنم از خودتان و تجارب و خاطرت‌تان شروع کنید؛ تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد.

 به اولین چیزی که نیاز دارید، ایده است

خردمندان از ایده به‌عنوان اولین مرحله برای فیلمسازی یاد کرد و گفت: یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.

او به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید که جزئیات قابل لمس از آن‌ها در ذهن داشته باشید که همگی برامده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آن‌ها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.

کارگردان "بیست و یک روز بعد" تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و  این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم.من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم "بیست و یک روز بعد" که قصه‌ی واقعی داشت با هدف حرکت به‌سمت درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.

خردمندان خطاب به حاضرین گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات‌ خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آن‌ها را می‌شناسید را بنویسید که برای شما تولید داستان می‌کنند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلم‌سازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.

او افزود: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یادبگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی  مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.